Hasanı Kırlangıçlar Aldı..!

Beş haziran/dı...
Düştügün sabah
Sürüden kopup gelen kırlangıç ugultusu
Aglarını ören ölümden gelen kanın kokusu
Nasıl çekti seni...nasıl
Ah Hasan ah ..

Envai çeşit dogmaktadır hayat
Saçmalıgına ,anlamsızlıgına inat
O an ..!
''Haziranda ölmek zor '' havası
Ölünür mü?
Hasan Hüseyini umursamadan
Öpmeden binbir türlü melegi
Öpülürmü azrailin yanagından
Ah Hasan ah ..

Bu kadar mı gurudu
Kendi tabureni tekmeletecek sana
İşi azraile bırakmamak onur/mu..?

Beş haziranın yagmurdan çıkmış ankarasını ,
Yaşlı çınarlarla gölgeli babür caddesini
Sami Ulus'un camlarından yansıyan akşam güneşini
Seyredemeyeceksin
Hasta çocukları kayıt altına alamyacaksın
Aç , yoksul insanları görüp üzülemeyeceksin

Güneşin yeşille sevişmesini
Akşam maviliginde süzülen
Kırlangıç özgürlügünü göremeyeceksin

Dagınık bir isyan bu
Sevdiklerine
Sevmediklerine yazılmış bir isyan
Her dilede aynı mana
Yorgun,tuhaf izdüşümü suya hayalin
Bir hayat
Bir urgan
Bir birine sarılmış acılardan arta kalan
Seni bir daha öpememek korkusu
Ölümü hatırlatan
Ah Hasan ,ah Hasan ...
Anama iyi bakın lafı senden arta kalan .