Hasbıhal (1)
Ne kattın ki özüme, her halimi ar ettin
Çok mu geldim gözüne, yüreğimi dar ettin
Karlı dağlar aşırdın,yollarımı şaşırdın
Kör ateşte pişirdin, beni behizâr ettin
ey seyitler seyidi, sana başım ey idi
Bana kastın ney idi, bir virane şar ettin
Bazı adını andım, bazı şeytana kandım
Dünyayı daim sandım, güya tövbekâr ettin
Elimde yeşil sancak, adımı kim anacak
Başım büyüdü ancak, aklımı haşar/ı ettin
Bir sefer almamışken, memeye dolmamışken
Henüz süt olmamışken, düpedüz kaşar ettin
Yoktan yarattın beni, neyle ayarttın beni
Sellere kattın beni, gönlümü coşar ettin
Dert başımdan aşarken, Hasretinle taşarken
Zemheriyi yaşarken, kışımı bahar ettin
Minnetim sonsuz sana, hürmetim yalnız sana
Ozanca yana yana, ölümü yaşar ettin
Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir
Rabbim sevdiği kullarına dünyada dert verirmişki
kullarım ahrette rahat etsinler dermiş
dilerim ahreti rahat olan kullardan oluruz hep birlikte
güzel beyiterdi
tebrikler Fevzi bey ilham perileriniz daim olsun 👍