Hasbıhal-(1) Sen Ettin

Ne kattın ki özüme, her halimi ar ettin
Çok mu geldim gözüne, yüreğimi dar ettin

Karlı dağlar aşırdın,yollarımı şaşırdın
Kör ateşte pişirdin, beni behizâr ettin

Ey seyitler seyidi, sana başım ey idi
Bana kastın ney idi, bir virane şar ettin

Bazı adını andım, bazı şeytana kandım
Dünyayı daim sandım, şimdi tövbekâr ettin

Elimde yeşil sancak, adımı kim anacak
Başım büyüdü ancak, aklımı haşar ettin

Bir sefer almamışken, memeye dolmamışken
Henüz süt olmamışken, düpedüz kaşar ettin

Yoktan yarattın beni, neyle ayarttın beni
Sellere kattın beni, gönlümü çoşar ettin

Dert başımdan aşarken, Hasretinle taşarken
Zemheriyi yaşarken, kışımı bahar ettin

Mihnetim sonsuz sana, hürmetim yalnız sana
Ozanca yana yana, ölümle yaşar ettin

Ozanca/İzmir

02 Şubat 2015 488 şiiri var.
Yorumlar (1)
  • 10 yıl önce

    Eskiyi özleyenlere güzel bir örnek vermiş,Fevzi şairimiz.O kolda yazmak isteyenlere örnek olabilir.Ancak ana dilimizi bozmamak koşuluyla.Çünkü dil yaşayan bir elementtir,ama yabancı sözcükleri doldurmaya gerek yok,Böyle giderse zaten dilimiz ,İngilizceye dönecek.Yazar ve şairlerin bu oyuna gelmemelerini öneririm. sevgilerimle.