Hasbihal

Küçük dünyamda büyük bir yalnızlık yaşıyorum,
Ayaklarıma dolanıyor kalabalıklar,
İçimde bir kargaşa,
Tıka basa dolu kafam,
Yoruldum dinlenmek için oturacak bir yer arıyorum,
Pişmanlıklarım düşüyor kafama derken,
Acizliklerime gülüyorum,
Sonra hayat denen bu uzun yolda
Sadık bir yoldaş arıyorum
Öyle içten öyle samimi,
Gülerek karşılıyorum her sabah
Aynadaki ağlanacak halimi.

Bilinmez zamanlarda
Kisvesinden tanıyorum
Soğuk bir yorgunluğun
Ak sakallı yüzünü
Kaybolan benliğimde
Hep huzur arıyorum
Sanki garip şekilde
İçimde saklıyorum
Kadim bir uygarlığın
Yıllanmış küf hüznünü

Kazan kazan kaynıyor
Hatıralar içimde
Herkes aynı surette
Fakat farklı biçimde
Dünya denen kitabın
Ön yüzünde bir ayna
İçine baktığımda görüyorum kendimi
Merak edip heycanla kapağı açtığımda
Anlatıyor satırlar insanlığın derdini

Cümle cümle büyüyor içimde kelimeler
Bazen şiir deyipte kağıda kusuyorum
Kafamda dolanıyor cevapsız bilmeceler
Halim konuşuyorsa o zaman susuyorum

Bilinmeze her gidiş ve muamma her adım
Şu koskoaca evrende kendimle kala kaldım
.........................................................