Hâsili Kelam

Ayaz yangını var, hem de kasımda,
İçimdeki yangın sönmek bilmiyor.
Her şey kilitlendi kafatasımda,
Dünya durdu san ki, dönmek bilmiyor.

Çekseler pazara etmem üç paha,
Çiğliğim kemale ermemiş daha.
Günbegün dertlerim kalkıyor şaha,
Dostlarım paylaşıp bölmek bilmiyor.

Cefadan kasılıp gerilirimde,
Yüzükoyun düşer serilirimde,
Kendim ölüp ölüp dirilirimde,
Nefsim direniyor ölmek bilmiyor.

Şu bendeki benler, benle çatıştı,
Ne kavgalar bitti, nede yatıştı,
Dağ gibi belalar geldi yapıştı,
Belimi büktü de inmek bilmiyor.

Gönül duvarından düşünce taşlar,
İçimde amansız ağrılar başlar,
Sevgi ateşiyle pişmeyen aşlar,
Ne yapsam içime sinmek bilmiyor.

Bir yanım fay hattı, bir yanım kaya,
Gönül toprağımız gelmiyor tava,
Altmış üç senedir yürürüm yaya,
İşlerim rayına binmek bilmiyor.

Kaç kez yere düşüp, geri kalktım da,
Kaç kez cehennemde beni yaktım da,
Hep yaralı kalmak varmış bahtımda,
Başımdan fırtına dinmek bilmiyor.

03.11.2009