Hasret

Hasret

mevsimlerin sancısı soğuk/sıcak
yüreklere ha indi, ha inecek
önümde giden yalnızlığım/ı/ bir gazete kağıdıyla
yakacağım bu belli,
-böylece sorunlar bir daha ki mevsime kalmıyacak-

önce-kiler anıtlaştırmışlar / mimoza çiçeğine dokunuşumuzu
-bir ömür demişler-sedefli acılara,
sularda boğulmuş ölüleri çiçeklerin
susmaksa ezilmişliğin anıtı,/yüreklerde

beyaz güller mevsiminde/üşüyorum
ağlamaklı kaçıncı sonbahar/
bir duvara yaslamışım sırtımı
seni düşünüyorum!loş bir ışıkta kayboluyor gölgeler
sanki hepsi bir terkedişin anısını hatırlatıyor
-kanayan yürekler hariç-
kendi kendimle yaptığım hesapta
aklıyorum,elvedasız gidişini
aklıyorum,ne varsa yargılı/yargısız infazlarımı
çizdiğim portrede arta kalan suretin!i

Tut ellerimden,belki yüreğim ısınır
-Kar(a) kış gecelerin öyküleriyle-
dudaklarım soğuğun donduruculuğundan çatladı
/sevdan ılık ılık

yarına hasret