Hasret

Hasretinden yer ağlar
Hasretinden gök ağlar
Hasretinden iki büklüm dağlar
Gel, Ey sevgili!
Yerde gökte hasretin var...

Hasretinden tohum vermez oldu dallar
Hasretinden kıpırdamaz oldu yapraklar.
Hasretinden dinmez oldu fırtınalar...
Hasretinden sönmüyor yangınlar...
Gel, Ey sevgili!
Seni bekliyor çoluk, çocuk ve ihtiyar...

Hasretinden akmıyor sular
Hasretinden akıyor gözlerden yaşlar
Hasretinden çoraklaştı topraklar
Hasretinden ağlıyor gökte bulutlar
Gel, Ey sevgili!
Hasretin gönülleri yakıyor...
Gel, Ey sevgili!
Hasretinden ötmez oldu bülbüller
Hasretinden açmaz oldu bahçemizdeki güller...

Hasretin yeri göğü yaktı
Bulutlar gözyaşı olup aktı...
Hasretinden ne çabuk geçti ömürler
Gel, Ey sevgili!
Yerde gökte hasretin var...

Gel, Ey sevgili!
Bitsin hasretler, gülsün yüzler
Bayram etsin yerler gökler...
Sevinsin gökte melekler
Şükretsin diller,
Seni bekler yerler ve gökler.