Hasret...

Belki şu an bırak gönlünün içinde yer almayı,
Aklının ucundan dahi geçtiğimi düşünmüyorum
sen istedin bu sevdanın kirlenmesini bu şekilde yaşamayı
Her gece yastığa kafamı koyduğumda o eşsiz gözlerini düşlüyorum

Hani bana güvenip o ellerinle tuttuğum ellerim var ya
Aynı elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi bomboş kaldı
Hani bir insan sırtını dayayacağı dağ arar da arkasından vurulur ya
İşte sende bana aynısını yaptın ve sapladığın ihanet bıçağı sırtımda hiç kapanmayacak yara açtı...

İster miydim sen den uzak kalmayı , senden kaçmayı
Her sabah telefonu her açışımda acaba mesaj attı mı diye bakar mıydım
Nerde olursa olsun ismin her anıldığında söylesene parçalanır mıydı yüreğim seni unutsam
Bazen diyorum kendime keşke seninle hiç karşılaşmamış olsaydım...