Hasret Biter Bir Gün

Cenneti özgür saydılar
ölümü sevda onura bedel bildiler
hasreti aşka ölümü kadere boyattılar
sevdayı yalana dolana sardılar

direncin yokluğunu yaşam koydular
o da varsa yokların yokoluşuna biçildi her zerresi yaşam adına

orada kul hikmeti bilmezlerin korkuları sevgisiz yaparmış
bu ülkede sevgisiz ruhlara mezarlıklar cennet olsada
bu diyarların cehennemin diğer adı...

hak hukukın yetmezliği aşk sevda adaleti sayılmazmış
meğer
yetmezliğin bahanesi yaşamışliğin adı umutsuz tutku yemini
oysa tutku zora koşan güzelliğin adı

gel gönül dost bildiğin yollar tikenli yollar
kuruyan yollarda yakar seni kul cinneti
dönüşü yok bir ömürün bitişi adımları yalın ayak

güzel gel demeklede olmuyor
zorda yokluk bilsen gül kokulu sevdaya yemin içsen
seher yellerine rüyam bildiğin aşk yeminlerine

bilmezsen
gönül kanar mı yanar mı dost bildiğine
gönül sever mi aşkından öldüğüne
ne yazar ne gezer gönül kapıları ç/almadan
sevdama bülbül öter mi bildiğim...

be kadın
ne güzel dizersin
gülüşünle kaderi yaslı tasayı
bu yaslı gönüle düştüm düşeli derbeder gönlüm
yaslanırken güldü yüreğimin yüzleri sular altında

yaslandı gönül kuşları gönül bahçende su içersen
duvarın kalbime yaslandı aynı boyları kenarları süslerken
ağaçlar boylandı fidan boylu dilberin gözyaşıyla islandı
yağan yağmurla beslendi gönül bahçesi

çal gönül sazım gül yüzlü dilberim
yüreğine sularına bakar gözlerimle
sensiz günlerim saymakla bitmiyor hasretine ...

bir gün hasret biter
güller b/iç umuda giden yollarda

03**11*12*Karataş*