Hasret Filizlenir Gözlerimde

Gece,kollarının arasına alıp sarmalrkanen güneşi,
Bir ay dağar yüreğimde,geceden bile karanlık.
Ve o ay parçalanır..
Sönmüş bir yıldız olur gözbebeklerimde.
Sen gelince güneş vurmuş gibi bir bütün,
Sen yokken parçalanıp yollara vurulmuş bir hüzün.

Bir gün daha bitip uzanırken anıların arasına,
Yalnızlık çiseler köklerime,gözyaşından bile ıslak.
Sonra,nasır tutmuş bir hasret filizlenir gözlerimde,
Her solukta batan bir diken olur.
Sen gelince güllenmiş bir çiçek kadar tatlı,
Sen yokken,düşmeye meyilli bir yaprak kadar acı

Rüzgar bir tellal gibi uyandırıken geceyi sessizliğnden,
Bir umut daha kapatır kepenklerini,aşktan bile korkak
Ve o umut savrulur..
Tükürülmeyi bekleyen bir yalan olur dilimin ucunda.
Sen varken boğazımı düğümleyip konuşamadığım,
Sen yokken ,bir avare misali hertarafa attığım.

Ve tan,ak düşmüş bir saç gibi ağarır,eskitirken geceyi.
Ölüm damlar gözlerimden,uykudan bile rahat.
Ve o damla can veren bir toprak olur.
Bir heyelan olur, akar bedenime.
Unutmaktan korktuğum sen kadar tanıdık,
Dostların en yücesi yalnızlık kadar sadık.

Ve sen yine yoksun işte.
Yokluğun sahipsiz bir sevgi kadar alımlı,
Buz kesmiş bir özlem kadar katı.
Tabiri yok, sensizliği anlatamam.
Çükü; sen yoksun işte,yoksun...