Hasret Kaldı

İçimdeki çocuk yine hasrete kucak açtı.
Bir yanı yetim,
Bir yanı öksüz kaldı.
Tam bitti,
Her şey tamamlandı derken,
Yine hasret sarıldı.
Adım adım uzaklaştıkça şehrimden,
Begonyalar gibi ışığına çevirdim kendimi.
Adım adım uzaklaştıkça şehrimden,
Bir yanım hep karanlık,
Bir yanım hep hasret kaldı...