//*hasret Kalişim...

Ötelerde sesliyorum sana
Nefesime dokunamıyor ellerin
Taşralaşıyor yolun uğradığı her yer

Geç kalmış alo sesi
En dibine düşüyor sakladığım
düşlerimin

Yüzüm yüzüne değsin istiyorum
İki ten arasında katran gibi akıyor şiir
Karakışın ortasında bıçaktan daha
keskin oluyor yokluğun

Kendimi kaçırmak istiyorum
Çığlığımı donduran iklimlerden
Nice yüzleşmeler kapımı çalıyor
Bir çift söz söyleyemediğim için
Utanıyorum

Yadsıyacak değilim söz verdiklerimi
Senin için kurduğum dünyayı
Anlamsız uğurlanışların mevsimi
Hep böyle midir
Böyle mi dökülür insan
Çığ olup doruklardan yuvarlanırken

Bundan mıdır masmavi günlere
Hasret kalışım
İlkyazları aradıkça bulamayışım

Çal kapımı bir gece yarısı
Bir öpücük bırak bu şiirin hatırına
Sende kalsın gerçekler ama
Son kez olsun şaşırt beni tanrı aşkına...