Hasret Kapıma Dikilir

.../
Sen hep gül
Hüzün uğramasın yüzüne
Sen güldükçe çoğalıyorum...





Dilimin yokuşuna takılan cümle gibisin
Konuştukça gözlerimi dolduran, içimi acıtan





Arındım tüm korkularımdan
Yanılgılarımdan
Bu gece ayın gözlerine astım beni
Şiirin nefesine sakladım
Çözdüm dilimin düğümünü
Avaz avaz seni sustum!
Duyuramadım beni





Oysa:
Hiç bir cümle tanımlayamaz bende ki çokluğunu
Tepeden, tırnağa özlem doluyum
Kır hasret zincirlerini
Tut yüreğimden
Bitir gurbetimi





Vazgeçtim hayatı irdeleyip
Her şeyi sorgulamaktan
Anladım sana yangınlığımı
Ne zaman senden söz etsem
Hasret kapıma dikilir...