Hasret Kokan Yollarını G/özledim

sen gidince
ardında gözyaşım sele döndü
durdum yollarına baka kaldım
hasret kokan yolunu k/özledim

bir bakınca havada neler var
martı sesine kulak asarken
nazlıcan uyanırdı içimdeki senli seslere
sensizliğine kalbim yumulurdu

yemin içtim ikimizin adına
uzak olan her dönümüne düşen yağmur damlası kadar
göz damlası düşer gamzeye
sevdana bir ömür kadar düşkünsem yollarına
dertlerime seni ç/aldım

yemin içtim sonsuzluk adına
yaralarım hasretimle çoğalınca çok özledim
bir baharın tomurcuk açan çiçeğine kalan her nefesim
hasret kokan yollarını g/özledim

şehir'in sokak kaldırımına konan martı tetirginliği kadar
bir o kadar özgürce uçuşları seyrederken
geçmişe daldım yaşadığım her anımla kıyasiye ç/atıştım
olan bitenlere artı eksi kondurdum hayatın sabahlarına s/akladım

ardı olmayanın hasreti çok sevdaya
gürbeti ayrılıkları altın diye sundular
ölümü arar oldum nerdesin
acımasız hayat içinde seni aradım durdum

sen gittin gideli
dünden kalmış her anımı heybemde taşıdım
sular ç/ağlarken her sabah sesinle uyandım
dağ başında yalnız eserdim
sevda yüreğimle firardayım uykusuz gecelerde

ne olur gülümse
suskunluğunu ağrılarını haykır
dök içindeki yaraları derman bulursun
derdin olur çöl düşkünü aşkların

Erzincan düzlüğü yine ağlıyor
sensizliğin yokluğuna karardı dünyam
bir gülüşünle aydınlanır alevlenen ateşin
yürek yangını tenhalarda belki poyraz eser

gittiğinden beri sensiz günlerim
yokluğuna derbeder gönlüm
dağ başlarında esen yelden yüreğim soğur mu
bilmem

tek bildiğim sonsuzluk ateşinle yanarım aşkından
hasret kokan yolunu k/özledim

11*03*12*Karataş*