Hasret Koydum Adını Sen Varsın Yanımda

hasret koydum adını sen yoksun yanımda...

gülüm gözlerinden bir damla düşerse
o damladan benim de hakkım olsun hasretinle

sen cansın
sevgisin gönlümün gül kokanı
desem de bir sen başkasın yanımda

sevgi itirazsız sınırsız özgürce sevebilmekmiş
sınırsızca gönülden candan olabilmekmiş
sonsuzluğa bir ömür biçmekmiş
dillerim sana tutulunca yüreğim suları kaynarken
özlemim her an sana koşuyor
dilom

bir bak bu yana düş yollara
b/akınca yaylamın gül kokan acıyan gülüşüme dermansın
yeşeren yüreğimin goncası maviye umut güneşinle ısıt beni
sensizliğin gecesinde seni görür gözlerim

düşünürken her anım senle doluyor
kalbim çarptığında senle atıyor umuda koşuyorken
seni özlüyorum
adı hasret gül kokanım

yokluğuna k/alışım hasret kokar gözlerim
yokluğun varlığa saydım her sabahın ayazında

b/ak s/öze
azalim
gülüm
nazlı dilanım ol
duy sesimi gönlümün çağlayanı

çok yaşa
b/ak gözlerime doğuyorsun
burnumda tüten sensin
teslim olmakta varmış sevgiye dair ne varsa

gülüşlerin hüznüyle yoldaşça yollara düşen yüreğinle
dolan sevinçler kadar
sevdaya kol kanat açtım ellerimi

yalvardım gökyüzüne
umuda yol biçilen gönüle çalan
kalbin her teline yazılan kadar
seni yaşamak varken koşmak
nerede olursan ol dağ taş yollarına
bir kuş olur sana gelirim
bir bekle gör beni
ben seni nasıl sevdiğimi...

adını yazdım yüreğimin sularında yüzerken gözlerim seni k/anar
her yerde gönüle ç/alan yarım
yârim yârim duy sesimi öpesim geldi bu gün
yarına açılan gözlerim seninle yaşıyorken
hasretine düşen günül zincirine asılı kalan bir ömüre

gözümün içinde tütensin
şimdi gözlerim açık gidiyor ölüme düş sardığımda
sen varken gözüm seni arıyor sen yokken yanımda

gel bir yokluğuna düşen gözlerim
sen varken sana bakan gözlerim ç/ağlasın
diyar diyar bu gönül seni arar
sensiz yaşam gözlerimin nemi...!





07*12*13*Karataş