Hasret Rüzgârları

Ah sevgilim, canım sevgilim
Gözümde hasretin bir mum gibi tütüyor
Aşkımın yanan korları içimde
Nice gamlı gemiler yürütüyor

Seninle aramızı ayıran şu mesâfeler
Boşluğu sardıkça sarıyor
Sevdânla çırpınıp duran şu kalbim
Deryâları yardıkça yarıyor

Ağır ağır ufukta batan güneş
Dâvet ediyor geceyi koynuna
Mehtap yükselmiş karanlıkta
Denizi bekliyor ışık oyununa

Gönlümden kalkan keder kuşları
Engin semâda kanat çırpar
Gökten dökülen hicran yıldızları
Son bir kez daha göz kırpar

Ruhum ruhunla buluşma arzusuyla
İçten içe yanıp kavrulurken
Güneş bir kez daha yükselir gökte
Hasret rüzgârlarında ben savrulurken

(5 Mart 2006/ İstanbul)