Hasret Yansımaları - 3

Hasret çekilmeyen aşkın toprağı, fidan tutmaz
Mevsimleri sonbahardır...


Hani
beş vakit gözlerimiz aşka gelecekti
Bir damla yağmuru
pay edecektik omuzlarımıza
Çınar ağacının gölgesinden başka
ayazımız olmayacaktı
Güneşin sıcaklığı kıskanacaktı
avuçlarının ateşini
Sen gülüyorsun diye
Ay,karanlık gecelere göz yaşını salacaktı

Gittin...
Bir avuç cennetimi
bir dünya cehenneme saldın.
Yüzüme asılan tebessümleri
Gözümden akan yaşlara sattın

Şimdi mevsimler hep yaprak döker
Rüzgarı eksik olmaz gözlerimin
Bir nefes güneşim olacakken
Karanlığa düşmüş yarınların
tam da ortasına attın.

Ellerimde serçeler büyütmek vardı senin için
Kurumuş bir çiçeğin
köklerine su olacaktım
Geçmişinin hüzünlerinden
çalacaktım ağlamalarını
Yarına bir damla yaşın kalmayacaktı
Gamzelerinden bahar kokulu papatyalar soluyacaktım
Gittin

Bilmem
şimdi hangi gözün sarhoşluğunda boğuluyorsun
Ellerinde başka bir el ısınıyor mu
Saçının her teline bin şiir asardım
Tüm benliğine tek mısra döken var mı

Gülmem seni mutlu ediyor diye
Yokluğunda
Tebessüm ederek ağladım
Bilmem
Bir damla gülüşün için
Ömründen geçecek var mı

Hadi...
Hasret kokan sevdam
Uzat pamuk ellerini
Tutarım düşlerimin içinden gerçek gibi
Bir dudak payı kadar yakınım sana
Devir başını sol yanıma
Nefesin değsin iliklerime
Saçlarında ellerim filizlensin
Bir anlık bir nefeslik de olsa gel
Eğme çehreni
Kör edercesine bak gözlerimin derinine
Öleceksem
Gözlerinde öleyim