Hasrete Mum Yaktım
Hasrete mum yaktım, bu gün ben,
Belki ümitlerim aydınlanır diye,
Bir tane yetmedi aydınlatmaya,
İki yaktım yine olmadı,
Sonra üzüldüm bu halime,
Ne kadar karanlıkta kalmışım diye,
Ümitlerimin ne kadar ümitsiz olduğuna.
Hasrete fener yaktım, bu gün ben,
Belki özlemlerim meydana çıkar,
Sevgilim belki görür diye,
Bir tane yaktım aydınlatmadı,
Üç tane yaktım yine olmadı,
Halimin ne kadar kötü olduğunu,
Ve çaresizliğimi anlayarak,
Üzüldüm bir zaman,
Hasrete far yaktım, bu gün ben,
Aşkımı aydınlatsın ki,
Sevdamın büyüklüğü görülsün,
Sevgilim anlasın diye.
Meraktayım acaba anlamadı mı yine.
duygu selı geçışı içinde şiirın şair dost...çok guzeldı..tebrıkler