Hasretim

besmele çekip leziz bir yemeği yedikten sonra
şükür deyip sofradan kalkınca
kanepeye uzanıp demini almış sıcacık çayı
yudum yudum huzurla sevgiyle içmek gibi
seninle sohbet etmek bilemedin

düşün sahrada bir damla suya hasret
sıcaklığında kasıp kavrulan canı
çağlayanlar altında kalsa
o serin suyu nasılda kana kana içerdi
alev elev yanan bedeni nasılda serinlerdi
işte böylesi hasretim bir çift kelamına bilseydin
ruhumu huzur dolu sesinden mahrum bırakmazdın

ilk baharda yağan yağmurun kurak toprağı yeşertmesi gibi
damla damla düşseydin yüreğime ebedi kalsaydın da
birlikte yeşerseydik hayatta
son baharda esen rüzgarla savrulan sararmış yapraklar gibi olmasaydın
gözyaşımda filizlenip hiç solmasaydın
özünde sözünde bir olsaydında sahtelik karışmasaydı gülüşlerine
yarim olmasaydın ama hep yanı başımda kalsaydın
bir adım ötemde değil attığım her adımda olsaydın
yüreğime doğan sevdanı kör kuyulara kapatmasaydın