Hasretin Baharım Olsun

b/ak Nazlı Can...!
gelecek sabahları ne çabuk unutursun taşı toprağı
mezara kuşanan canları bitmeyen duygu seli
hangi mevsim değişmezse kuşanırım hasretimi seninle

zamanla bu gerçeği de unutursun
gelmiyor bir kelamına ait kuş sesin
bildiğin bir tanrı selamı görülmez gün olur biter acıların sonu

ilk görduğum anda başladı
içimdeki kanayan kıvılcım
sevda adımların sesini duyarken
sevdaya koşan her anın dağlarıma sayıldı

yollar uzadıkça....
özlem hasret
gözlerin gözyaşım olduğunda
acılarım
hasretin
özlemin
ayrılığın denizinde uzaklaşan bir gemiydi
her vakit bende sana yanardım

sevdanın ölümünü yaşarken
mahkumdu
mahpus damları
pencere
duvar
loş ışıklı hücremdi

rojdaya kalmış bir gülümdü
su vermek istesemde gözyaşımla
engellerin hasretine kalışındı

her saat her anım senin için kayıp günlere akıyorken
senin için gözyaşım doluyordu
sensizliğinle

yüreğim yanarken düşünürdüm
uykudan uyanınca gördüğüm sen olacak kadar özleyeceğim
sen yüreğimdeki hücreme mahkumdun
bunu biliyor muydun?
nazlı can...

nehirdin akan sularıma uğradım
diyarına kalan gönlümün sularına kapıldım
seni sessizce özledim durdum

gör Nazlı Can..!
hasretle bir şarkı söyle dillerinde bir duan olsun
bir göz atışınla k/alırsan yürü rüyamla düşünle
hasretin baharım olsun gönlümdeki zincire

04*07*12 Karataş