Hasretin Sancısı

titreyerek dudaklarım kalbim ismini heceler
sensiz sabahlarıma katran döktü geceler

beynimde yankılanır isminin fısıltısı
gözlerimden kanarken yokluğunun sancısı

takatim yok ve anlımda yanar aşkının ateşi
ölmekte ve yanmakta yok bu acının bir eşi

tutulurken göğsüm üstüme gelirken duvarlar
bakışın gülüşün demirden elleriyle beni boğarlar

iki büküm ruhum ve kafeste mutluluğum
can veriyorum sessizce kesilirken soluğum........