Hasretini Düşüme Sardım

beni
bana bırak
sorgulamaktan
yan görüp yakınmaktan
yoruldum

seni mentalite yoksunu bakışlardan
kirlenmiş ruhların kaygılarından
uzak tut

tut ki
gül yüzlü gülsün gözlerin
umudun dileğinle dolsun

bir akşam vakti
gün taranırken gün batımına
akıl usu
yaşamın tenceresinde
kaynayan yaralar
dem salarken
içimi saran sevda sesi
beni yol sürgünü gözüne s/alan
duvarsız diyarların
dağ yamaçlarına savurdu

üşüdüm
parmak uçlarım kanadı
sensizliğine hasret eklendin
içimin boşluğuna savrulan
özün ateşiyle kavruldum

bazen haykırdım
emeksız duyuşlar sardı
sustum kaygılı gözler deminde
seyrine d/aldım

gözlerine kaynadım
o gün anladığım var olan
çocuk düşlerim
endamına rüya s/andım

can yürekten biçilirken gönüle
içimde gerçekliğine kalan
zamanı mekanı emekle
var etme direnci

_o yürek direnci var'mıydı

karşımda duranı aynı tutkular sardı
iki ruh birbirine çok benzerken
beni sana özünü sözüne
düğümle bağlanan ruhuma işlendi

umudun mavisi renkli yaşam seriveni
ve
hasretini düşüme sardım

21/07/11 KARATAŞ

**şarkılar yalancıymış**ya değilse*yok sayma** inkar etme ..*ne olur*