Hasretinin Ayazı

Yüzüme bakmalıydın, öyle alev alev...
Gözyaşların ıslak olmamalıydı...
Titrememeliydi dudakların;
Söylerken vebalden ağır, veda sözcüğünü.

Başını öne eğmemeliydin.
Alarak ruhumu yanına,
Gitmemeliydin.

Suyu sıkılmış portakal posası gibi,
Sokak ortasında kalmasaydım.
Geçenler bakmasaydı yüzüme.
Görmeseydi beni insanlar.
İtilmeseydim öteye beriye
Ezilmeseydim hoyrat adımlar altında.
Rüzgar esmese, kar yağmasaydı.
Üşümeseydim hasretinin ayazında.
Belki unuturdum seni...

Şimdi uzaktaki hayaline,
Şiir yazmaksa nasibim.
Derdim,yönlendirmekse hayalimi hayaline.

Henüz.
Ağmadan fecir sisli ruhlara;
Silmemeliysem yanağımda biriken çiğleri.

Ağlamamalıysam, göz nezlesi olmamalıysam,
Yanlış anlaşılma korkusuyla...

Tablo gibi, slogan gibi,
Kufi, sülüs, talik, celi yazılarla
Kalp duvarının en nirengi noktasına,
Asmalıyım aşkımızı.

Bir akşam kızıllığında, aklına geldiğimde:
Kırmızı bir karanfil al eline.
Kınalı eline, al eline;
Akşamları aklına geldiğimde...