Hasta Şiir

bir y/anı cennet bir y/anı cehennem
sırat üstü gelgitlerimde bir kaç satır şiirdi bıraktığın kumpanya




adını yalnızlığımla ötelediğim
sevaplarıma iliştiriyorum
ve dua ile dökülen birkaç damla yaşa
ismini veriyorum
aminlerimden önce


titreyen yalnız mum alevi değildi
karanlığı bıçak bıçak yaran isli dudaklarımda
sen kokuyorsun
ben korkuyorum


kelebekler çizip uçurdum
düşlerimden diyorum
'ki o zamanlar hala bir kelebek sığardı avuçlarıma'
elimi yüreğime koyar
onu düşüme
seni dilime dolardım


artık kanattığın yara kadar yer kaplıyorsun cennetimde
kapıları kapanırken soğuk yüzüne


ay sabahı
ve yıldızlar gözlerindeki ışıltıyı silmeden
adını arafta
recme hazırla kendini
bu gece yolun sonu bu düşte
bildiğim tüm ayetlerin ışığında
bir avuç toprak olacaksın
ardı dua
ardı amin
ardın sığıntı aşklardan uzak sensizlik olsa da


öldürdüğüm ilk ruhsun
mısraların gölgesinde
affediyorum aşkını
ilk yağmurlarda ıslanırken
bulutları sev
avuçlarına doldurabildiğince
benim yerime


gün eş doğurur umutları
sabahın ilk ışıklarında öpücükle
bilemezsin ya
adına aşk yakılan hikayelerde
kınaydı masumiyet
kokusu tene sinmezse sevgilinin
yalana dağlanmış köz köz acı
yapışır yakana lanet gibi


son nefesin bedelse bu aşka
hasta ruhuna hasta şiir
duamdır unutma



Nar-ı Beyza
onaltımartikibinonüç