Hastalıklı Sevgi

Bilirsin bazen,
Bağlanır insanın basireti de
Henüz bir gonca iken dönüş(e)memiş güle;
Konuverir bir ucube bülbüle
Yalnız ne çare?
Bülbül ille de şakır zehirli dikenlere


Zihnimde canlanır canlanmaz silüetin
Bir öfkedir nüfuz eder tüm hücrelerime
Şiddetle inkar ederim sana delice sarılma arzusunu
Boğarım hunharca hayalini yağdırarak lanetler
Yalnız ne çare?
İşte yine orada belirmekte
Beyaz tene işlenmiş iki ela bela


Yabancı yüzlerde küçücük bir sen buluşumda
Ruhumda doğan o çocuksu heyecanı
Döverim, hırpalarım, aşağılarım
Yalnız ne çare?
İşte yine orduların zihnime taarruzda


Sen kim oluyorsun yahu?
Bu ne cüret?
Canın cehenneme!
Derim ama bilirim
Sana olan hastalıklı sevgim dönüşmüştür kendime nefrete*


Bu bir zayıflıktan öte bir şey değil, biliyorum
Bir alkoliğin bu son kadeh dedikten sonra
Ardı ardına devirmesi gibi şişeleri;
Seni hala düşünmek,
İstemek...

Eh, ne derler bilirsin;
En derin arzulardır en ölümcül nefretlerin annesi.*


19.01.13


*Joan Jett ? I have myself for loving you
*Socrates