Hatıra..

Salıncaklar söküldü güz öpüştü gökyüzü tenha
Koruklar asma dallarında yalnız ve mahzun
Hepsi tatlı hepsi güzel hepsi sarı yeşil
Dallardan yaşlı bir çift göz düşüyor ortalığa..

Kolları acıyor mutlaka anlamlı ve derinde suskun,
Küçük beyaz briketlerin duruyor önünde ihtiyar
Sallanıyor gözlerinde geçen yıllardan kalan zaman
Yakıyor güneşin dilleri tahta bacaklarını ,sararıyor o kadar.

Düşüyor tek bir koruk tanesi heyecanın durduğu yere
Yerde dünkü yağmurdan kalan bir avuç serin ıslaklık
Duvara yaslanmış o tarih kokan o yaşlı beden o can
Belli ki hatıralarını topluyor suda kıpraşan ruhunda..


98/kısmen düzenleme09/istanbul