Havanda Dört Mevsim
Tepeden tırnağa süzüyorum seni
Havanda
Dört mevsim...
Eteklerinde meltem
Uçuyorsun
Bir karşımda
Bir değilsin
Arıyorum
Bilmediğim masaldasın
Kahretsin...
Saçlarında yediveren gülleri
Estikçe rüzgar
Kesiliyor nefesim
Ne olur
Gel kurtar
Galiba ölmek üzereyim...
Ellerinde papatya bahçeleri
Üşenmiyorsun
Tek tek
Koparıyorsun yapraklarını
?Kesin seviyor
Seviyor
Seviyor işte'
Ama
Yağmur bulutların köşeyi dönmek üzere
Görmüyorsun...
Gözlerinde kış
Bakışların
?Sakın girme içeri
Adım atmak yasak, donarsın' der gibi
Olsun
Yanımdaysan
Donayım
Eğer dönersem de sözümden
Şuracıkta taş olayım...
Meraktayım yalnız
Hangi budala gitti seni yanına almadan...
Hayat bu bazen yanımızda olmasını en çok arzu ettiklerimiz en uzaktan bakanlar arasında kalabiliyorlar. Hoş bir şiirsellik . İnceden inceye bir sitem havası. Beğeniyle okudum
..algı çatısması yaşatan dizlerin hakimi değer hanım farkındalık yaratıyordu havanda dört mevsim'de ama kendisi farkındaydı şiirle yaptığının teşekkürler tebrikler...