Havası Durgun Bahçe

havası durgun bahçede sırtımız mutlu
olmakla yetinmedik
bulut uyandırmadı bizi
sevgiye devam
teselli etmeye kalkmadım geçeceğini düşünerek

yağmur oldu bağrıma sokulan his
bazen bir çocuğa yardım
ateşler içinde aradım mucizeyi
sımsıkı kalbe sarılan dua
umut oldu sızlayan ruha

topraktan vakit çalan şarkıyla oyalandı gün
acı hileler muharip bir kaç hatıra
kalbimizin baharına soyunduk
inandık ağrımızı çalan her söze

kan içerek büyüyordu zaman uzağa
eski bir intikam için yeniden dirilttik hayatı
beyaz bulutlardan süt sağan bebekler
var olmak istiyordu ölünceye dek.