Havlama Dersleri

Üç aylıkken düştüm ıslak sokağa

Tir tir titriyorum, kulaklar düşmüş

Sanki benden başka çıplak yok aga

Yağmur damlaları, bana üşüşmüş

Sesim pek çıkmıyor, boğuk inleme

Midem yemek diyor, gel de dinleme

Acıkınca nefsi zor dizginleme

Sokakta kim var ki kemik bölüşmüş

Uzakta yumulmuş, torbaya bir dev

Sokağa bırakmış karşıdaki ev

Yanaşıp seslendim, hey dostum, hev hev

Nasıl da kokuyor, tavuk söğüşmüş

Zerre iplemedi şerefsiz çomar

Şeytan dürtükledi salla bir şamar

Açsın oğlum dedim, oynama kumar

Meğer evden kaçmak hazin çöküşmüş

Hev hev diye diye sokuldum biraz

Bir parça alsaydım çıkmasın maraz

Sakin olmak lazım, yoksa itiraz

Bu haydut kemirgen tam bir öküzmüş

Hav hav diye hırsla nasıl atladı

Kulağım yırtıldı beynim çatladı

O nasıl ses öyle, ödüm patladı

Kaç desibelsin ya, kurtlar ürküşmüş

Böyle olmayacak, aç kalacağım

Korkunç olmak gerek, kurs bulacağım

Bu insan ruhludan, öç alacağım

Hayat denilen şey, yaman dövüşmüş

Naçar uzaklaştım, epey acıktım

Parlak vitrin için caddeye çıktım

Kendimi seyredip çalışacaktım

Yele sandığım tüy meğer pelüşmüş

Biraz kabarırsam görünürüm dev

En gür sesim bu mu, ya, yine hev hev

Ağzı az yaymalı, hah işte, hav hev

Olacak sanırım, biraz dönüşmüş

Tam kükreyecekken, kıçımda tampon

Caddeye park etti, sarhoş bir pinpon

Çakacam voleyi, olsa krampon

Isırıcam ulan, bu tam kömüşmüş

Öfkeyle hırladım, birden beş oktav

Korum tamponuna, hav ulan hav hav

Kaçıştı çöplükten birkaç aç mırnav

Ne dedim ben demin, sesim değişmiş

Sol arka ayağı, kaldırıp hızla

Mıçtım tekerine, pinponun hazla

Hav havın verdiği muzaffer gazla

Görsün herkes nasıl, mağrur dönüşmüş

Söğüş bitmemiştir, yok başka umar

Hah hav diye daldım, tırstı kıl çomar

Kaptım nevaleyi, yağlı bir tomar

Rüyada gibiydim, ete girişmiş

Çiğnerken acele, bir ses sağımda

Hev hev diyor garip, gözü yağımda

Bırakma be gözüm, aç kursağımda

Hadi al bir parça, komşu kanişmiş.