Hayal

Uzak kumsallarda

Çılgın bir şiirle uğuldayan
Deniz kabuğudur
Sesi...
Bir kadının bacağında
Ustalıkla sardığı
Küba purosudur
Boynu...
Sakallarını
Bembeyaz
Kurcalarken elleriyle
Aynada hayranlıkla
Seyrederken yüzünü
Göz alıcı parlaklığıyla
Bir darevski engereğidir
dudakları...
Hayal edebiliyorum
Kendine ait odasını
Çekmecelere
Rastgele atılmış
Aşk şiirlerini
Yakasına
Alev alev
Ruj yayılmış
Gömleklerini
Ve kitaplarını
Dik yürümek için
Hayal edebiliyorum
Akordeon gibi koruklu
Beyaz göğsünü
Koyu kahve gözlerini
Rugan gibi
Ah!
Yün kazağının 

Düz siyahı
Öyle açmış ki
Ay ile yarışan tenini
Ve
Ne iyi ki
Yün kazağının
Düz siyahıyla
Seni kimse
Rüyasında bile görmemiştir