Hayal Kahramanım

daha 8 yaşına adım atıyordum,
gittiğinde...
dün gibi çizilmiş aklıma
iri iri gözlerin...

avuçların ne kadar büyük diye sorulara maruz bırakınca...
seni daha iyi sevebilmek için derdin.
uykularım yarım kalıp, korktuğumda
yanındayım ben burdayım sözlerin
masal gibi gelirdi bana...

kaşlarını çattın mı ,hem korkar
hem de imrenerek bakardım...
yüzündeki çizgilere, ne sırlar gizli
ne korkular yaşanmıştı belliki..

gökyüzünden bir yıldız kaydı mı
anlardım başlıyordu...
gidişinin hikayeleri
her yaşta değişiyordu
bendeki sen gibi...

önceleri iş seyahatleri,
sonrasında tatiller,
herşey değişti, gidişlerin bile
bir yüzün değişmedi
bende.....

geri gelsen diyorum bazen,
hani rüyalarımda değil gerçekten
yanlızlığımı bir tokatla savursan
bir öpücükle, tek kişilik odamı aydınlatsan

adını söylemedim hiç
bilmediier bendeki seni
kimse sen gibi...

seni seviyorum baba...
pencerem açık hep bekliyorum
gelirsin diye
ara ara...