Hayal Kırıkları

Sen beni yanlış bilirsin dostum!
Sığ suların kudurmaya yakın dalgalarına eştir nihayetinde ruhum.

Sus pus oluşların en gürültülü halleriyle tünerim gecenin ayazına,
Cüce kimliklerle meydan muhaberesi hatırasıdır sol yanımdaki kurşun!

Sıkı bir pazarlıkla alınmıştır kader denen ezberden,
Üzerime emanet duran huzurum.

Oysa hala;

Ezber bozan satırların köşe kapmacasında yitirilmiş
Aciz bir çocukluğum!


Eylem pankartlarından daha okunaklı değildir karanlık zihnim.

Özgür düşlere yataklık etsek de, tabular ülkesi kraliyetinde,
Cezası müebbette;
yan yana gelmeye yasaklı kelimelerim

... Dedim ya;

sen

beni

yanlış

.....

Hayal kırıklarının kestiği yara dikiş tutmaz !
Bilmemek yaralanmamaktır bazen!