Hayal Kuşlarını Penceremden Kovma

ellerim varmıyor toplamaya dağılan ömrümü
göz ucumda uçururken en güzel düşümü
bırak dökülsün üstüme gökyüzü
bırak savrulsun yanan yıldızların külü
kalbim kırık kalsın

zamanın dargın sandığına saklansın son gülüşüm
ağzımda kurusun sana olan son sözüm
denizler taşıma bana yıkanmaya
hayal kuşlarını penceremden kovma
bırak dilekler yuvalansın dilimin ucunda

şimdilik kabullenmediğim bir gidiş bu
zamanla ögreneceğiz bu ayrılık oyununu
bırak çiçekler susuzluğa alışsın
bırak bardaklar yanyana kalsın
seviştiğimiz şarkı susmasın

kapı kolunda kilitli kalsın ellerin
uğrayan olursa silinir ayak izlerin
toplanmasın gidişine çırpınan ıslak mendiller
bırak ışıklar sönük kalsın
kibrit mumları her an yakacak sansın
yalnızlığım korkuyla uyanmasın

bırak dökülsün üstüme gökyüzü
bırak bardaklar yanyana kalsın
hayal kuşlarını penceremden kovma
zamansız bir gerçekle canımı alma