Hayalet

Hayatın durmaksızın akan aynasında kendime baktım,
Tek gördüğüm suya yansıyan yorgun ruhumun izleri.
Yansıyan bir kaç gölge var belli belirsiz, kendimi göremedim,
Yoksa ben bu dünyaya gelen nefes alan bir hayalet miyim?

Yıllarca nedensiz bir yarıştaydım yaşamak için,
Bilmem kazandım mı? Hiç rakip yok etrafımda,
Ben bu yarışta hangi kulvardayım anlayamadım,
Ne tür bir kader nasip etti Tanrı bana?
Yine de yaşadığım için ödülümü aldım,
Bir sürü acı anı,
Sakaldım onları kalbimin derinliklerinde,
İçime sığmayan haykırışları duyuluyor nabzımda,
?Ben bu serveti taşıyamam'...

Senelerce edindiğimi zannettiğim dostlarımı aradım,
Göremedim onları düştüğüm hayat girdabında.
Belki biri kurtarır diye ellerimi uzattım,
Boşlukta kaldılar dalgalar arasında...
Hayat labirentinin kayıp bir bölgesindeyim,
Kimse duyamaz ki çığlıklarımı ümitsizlik zindanlarında,
?Ben bu çıkmazdan kurtulamam'

Bu kış kar yağacak,
Hayallerim yıkılacak,
Acımasızca örtecek ümitlerimi.
Yalnız kalacağım,
Ellerimi uzatacağım,
Gökyüzüne mi fırlatsam bütün dileklerimi?