Hayalet

sensizliğine atılan düğümdür
yokluğun
özlemine dikilirken hasretlik
nakış nakış
serseri zamanın bir nevi
lütfudur
ne dur der ne de elveda vaktin
çalımına
seni ters yöne yatırır bir
top misali
yediğin golle kalırsın arkana
baka baka
gözlerinde ki hüzünlü yaşlar
acab kimin umrunda?
yangınlara terk edilirken yürek
kendi başına
ruh çoktan çıkmış bedenden
hayalet sanki canda...

(Berlin,05.01.2014)