Hayalet Şehrim
Nice masum gülüşler vardı bir zamanlar bu şehirde
Sahi kalan sağlara ne oldu ?
Ayrılıklardan firar ettim bugün
Tüm benliğimle yaşamak istiyorum hayatı
Yağmurların altında kimseye aldırmadan
Delicesine ıslanmak
Dolu dolu bir bardak bira içmek mesela
Göbeğimin davula dönmesini izlemek
Bir gönle çarpmak aşk rüzgarıyla
İşte asıl rüzgar bu olsa gerek
Kemanın deli sesiyle uyanmak ara sıra
Yok olmak dizelerin her titreyişinde
Bir papatya gibi olmak istiyorum
Sevgi yoluna kurban edilmek
Tohumlarımı eksinler oraya buraya
Kuş sesleri cıvıldasın her yerde
Penceremden içeri gölgesini süzdüren ağaçlar
Bugün bir başka parlasın
Korna sesleri sussun bir kere de
Sadece rüzgarın uğultusunu dinleyeyim
Caddelerden arabalar değil
El ele aşıklar geçsin
Hayalet şehrim,soyun artık bu karanlığından
Tutsak ettiğin tüm mutluluğu geri ver
Korkular süzülmesin artık gözlerden
Acılar eksilsin eskimeyen yüreklerden
Feryat figan oraya buraya kaçışan eller sahibini bulsun
Bir fidan da sen dik cennetime eşsiz güzelliğinle
Birbirimize devrik cümleler kuralım yıldızlara karşı uzanırken
Mutluluk yaşları aksın gözlerimden gülüşlerini yudumlarken
Diyorum ya ruhumu okşuyor aşkların güzelliği
Öyle bir şey ki bu alışmaya çalıştığım
Hem güldürüyor hem göz yaşı döktürüyor
Ve öyle bir yürek ki taşıdığım
Delicesine seviyor ve sevilmek istiyor
Haydi gel,papatyam ol şu sonbaharımda
Mutluluğun son damlalarında birlikte kaybolalım...