Hayallerim Bile ısıtmaz Oldu Artık

Canımı sıkıyor hergün isyan edişlerim..
Ya isyan etmeli bu beden ya da canım' çıkmalı bu bedenden..
Hüzün-ü Ahval' gecelerin aynası olmaktan bıktım..
Baktığım her ayna bensizliğime kan kusar oldu.

Hayatın her çelmesinde;
Yitik yüreğimi taşıyan bu bitik bedenimi
Hislerimi,
Duygularımı,
Hatta çocukluğumu bile hatırlayamaz oldum.

Sokakları bile cezbedemeyen bakışlarım
Bütün ömrüme koyukahve renginde bir perde çekti
Kaldırımların üstünde battaniye niyetine üzerime örttüğüm paltom.
Hayallerimi bile ısıtmaz oldu artık.

Oysaki ne hayaller kurardım
Son sigaramın, başından izmarite kadar olan aralıkta..
Kendi beynimde oluşturur, kendi kendime gülerdim...
Taki yeni bir sigara yakana kadar...