Hayallerimi Astığımdan Beri

Bir çığlıktın sadece uzaktan duyduğum
Belki bir yıldız kadar hayal\di varlığın
Belki de bendim tüm bu saçmalıklara sebep

Hangi mevsimin hangi romanındayım
Hangi rüyanın yol başlarındayım
Hiç öğrenemeyeceğim...

Henüz küçük ellerimle,
Toprağını kazıyorum mutluluğun
Hayal et!
Dediğinden beri
Beklemekteyim...

Yalnızlıklarımı,
Yanlışlıklarımı,
Çocukluğumu
Ve bir dolu gece yarılarımı
bıraktığından beri yamacıma
Seninim..
Seninim ey rüya!
Beni uyandırmasana
Yak gözlerimi,gerçeği yormasana
İlk defa anlıyorum beni
Eskisi gibi korkmuyorum hayattan
Bir güneşim var zaten
Yakabileceğini sanmıyorum

Kırılgan bir kalbi
Yıkılmış bir şehri
Ve kendini yitirmiş beni
Koyup çocuk ceplerime
Dünlerime gidiyorum
...