Hayallerimiz Ve Gerçekler

Umutlar yine bitmiş gözlerim yine yaşlıydı
Karamsarlığım mıydı beni bu duruma getiren,
Yoksa gerçek hislerim mi?
Bazen yıllar süren birlikteliklerle,
Ölçer biçerdik insanları
Bazense bir rüya yeterdi,
Onlar için iyi ya da kötü demeye
Biten her ilişki bir seviyeye taşısa da bizi
Yakardı her seferinde kalbimizi
Dayanması zor itiraz etmesi imkansızdı
Bazen olmayacak hayallere kapılırdık
Bilirdik imkansız olduğunu ama
Hayaldi işte vazgeçmesi zordu
Her yıkılışın ardından
'Hayat bu kadar acımasız olmak zorunda mı?'
Derdik kendi kendimize
Ama artık düşünmeye bile gerek yok
Hayat gerçekten çok acımasız