Hayat

Hayat

Sebil göz yaşların çağlasın bırak
O ki matem günü yangın sonrası
Ölüm insana ne çok yakın ne de ırak

Şimdi hangimizde ecel sırası
Elemdir bir nebze yakar içini
Bir varmışla bir yokmuş un arası

Kol kola yürürdük her gün beraber
Hicranla karıştık sel sularına
Ne bir ömür mutlu ne de derbeder

Ozanca/İzmir