Hayat

Nefesim toz içinde soludukça çarpan yüzümde
ıslanan ıslıklarım bir hayalin gölgesine
hayat bir sabır ecelinin ani ölümünde
tırnaklarıma dolan kum tanelerince
bir hapşırıktı hayat gecenin boğazından çıkan
gündüzün nefeslerinde

ateşe esen rüzgar
tutuşan fırtınaların küllerinde
denizlerin son damlasında kuruyan okyanuslarım
ellerim birbirini tutuyor arasında nefessiz kalan ahlarım

bir tokat gibi gelir güzelliğin ciğerlerime
rengarenk bakıyorsun suyun gözleriyle
hiç bukadar uzak olmamıştın bana
hiç bukadar ağlatmamıştı beni bensiz gülüşün

sakla beni hayat hergün ölen canında
kapının kilidi varsa anahtarı kimde
kafiyesi bozulan yanlızlıkların nakaratında
banada bir şiir yaz yarım kalan ilhamınla

ez beni hayat maddenin asfaltında
ağla, ağlat ruhumu satın aldığında
şakaklarım namlunun ucunda

hıçkırıklara boğulan yağmurlarım boğuluyor bir bardak suyunda
penceremden akan nefretlerin mutluluğun tozunda
delikanlı sevdalar yatıyor kuytu yalnızlıklarda

ak hayat saçlarıma
gür vedalara alıştır beni
gül yüzüme dikenini batırdığında
ak bana herkezin beni unuttuğu anlarda