Hayat

Sessizce çığlık atıyorum,
Eksi sonsuzdan beri.
Seninle aynı düzlemde yer almak için,
Kendimden bile hızlı koşuyorum...

Biliyor musun? Çok bilinmeyenlisin,
Tek sorun üzerinde denklem kuramıyorum.
Belki de çok basittir her şey!
Sadece seninle eşit olamıyorum..

Dün yine aşkımı her açıdan ele aldım,
Bize dair her şeyi analiz ettim.
Aramızdaki yaş farkını da düşündüm.
Anladım bana olan sevginin yüzdesini...

Sor bakalım; yıllarımı sana verdim
Ne kazandım, ne kaybettim.
Seni yalnızca kendim için sevdim.
Bu sevgide karı hiç düşünmedim.

Meçhul bir kentten anlamsıza,
Işık hızıyla uçuyormuşçasına,
Yönümü bilmeden bir ömür boyunca,
Sana doğru yol almış durmuşum..

Hayalimle yaştığım bir sevgisin,
Sevgimle büyüttüğüm bir hayalsin.
Aslında hem yoksun, hem varsın,
Acı ve tatlının aynı oranda karışımısın...

Şimdi soruyorlar bana matematik..
Hayat çok daha zor hem de dramatik.
Çözüyorum sayende en zor soruları,
Hem doğru, hem pratik.

Benim sınavım çok acımasız,
Cevapları yok soruları da anlamsız.
Dershanesiz ve de hocasız!
Nerden bilirim yapayalnız?