Hayat

Hayat...
Başlı başına kocaman bir anlam.
Bazen gözlerim yaşlı,
Bazen yüzümde buruk bir gülümseme.
Saklı kentte yaşıyorum ben.
Kimse görmez beni.
Anahtarımı veririm kimilerinin eline;
Açsınlar kapılarımı diye,
Yollarına güller dökerim,
Bulsunlar kilidi diye.
Yaşayan maceracı kalmamış sanırım,
Serüvenlerden ürker olmuş herkes...
Hep anahtarı bir kenara atıp gittiler!