Hayat

Ahir uykunun koynunda hoyratça akıp giden zamanda
Kendi hüznüyle örseleniyor umut
Eskimiş yüzüm, tuz kalmadı hayata

Yaşanmışlıkların sürüklediği kırık ırakların
Aşikâr zerrecikleridir
Doymamış zemheride ruhu besleyen yolculuk
Yol kırmızı, gök sarımsı hayatın

Çorak topraklara düşen
Gözyaşının masalıdır bir bakıma
Mevsim ne olursa olsun
Çocukların uçurtması gibi düşler
Haylaz vakit, çığlıkla helalleşir hayat