Hayat

Sessizliğin büyüsü her yanı sarmış
Kalpler acılarla dolmuş taşmış
Yok olan umutların gölgesinde
Hüzünler dağları aşmış

Işık doğmaz olmuş bu şehre
Kalmadı mutluluk dolu bir çehre
Ateşlerin yükselişinde
Ne ayrılıklar dolmuş ömrüme

Yapraklarını dökmüş ağaçlar
Güneşten mahrum, solgunlar
Hayallerin gölgesinde
Hayalsizlik içinde kaybolmuşlar

Aşkla gülen o masum gözler
Artık veriyor bana acı ve keder
Hain bir bakışın ardında
Yok olmayı bekleyecekler

Heyecanla açan bembeyaz papatyalar
Neden bu kadar suskunlar
Bunca yıldızın ışığı altında
Kaybolmayı arzuluyorlar

Durgun bir denizin ortasında hayat
Çırpıyor yepyeni umutlara kanat
Hiç durmadan hızla uçuyor
Tüm acılara inat