Hayat
dündü demir aldığım gün
sanki o dingin limandan
haber veren olmadı dünden
bu günden geçen zamandan
ben adım adım yürürken
sen koşarak geçtin dünyamdan
bil ki sana kırgın değilim
gücenmiş değilim hayat
suçlamıyorum
beklide bendedir kabahat
alacak verecek kalmadı
sen bana bir ömür verdin
dağ oldun yolun sonuna geldim
ben bir lahza değil yıllarımı serdim
bil ki sana kırgın değilim
gücenmiş değilim hayat
suçlamıyorum
beklide bendedir kabahat
yüzümde tebessüm varsa
senden kopup gözlerimi yumduğumda
yaşadığım ne varsa son bulduğunda
ruhum bedenimden ayrıldığında
bil ki sana kırgın değilim
gücenmiş değilim hayat
suçlamıyorum
belki de bendedir kabahat
Hayatı olduğu gibi kabul eden, hayatla barışık ama hep kendisini kabahatle donatan bir şiir okudum. Çok ta kabahatli sayılmayız değil mi?. Elimizden geldiğince gücümüz yettiğince düzgün yaşamaya çalışmıyor muyuz hayatı.. Selamlar, Sevgi ve esenlikler...
yüzümde tebessüm varsa senden kopup gözlerimi yumduğumda yaşadığım ne varsa son bulduğunda ruhum bedenimden ayrıldığında bil ki sana kırgın değilim gücenmiş değilim hayat suçlamıyorum belki de bendedir kabahat😙👍🤐
Hangimizin suçu yok ki üstat hep bir eksikle başlıyoruz güne... dünü silelim derken yenisini ekliyoruz güne...sorgulayıcı dizler ve iç hesaplaşma güzel bir eser kutlarım üstat kaleminin izi silinmesin...🤐🤐😙
Hayatın içinde yaşadıklarımız ve kazanımlarımız ile kaybedişlerimiz bizi ahirete doğru son sürat sürüklüyor. Kutlarım içtenlikle Mustafa...👍