Hayat

Hayat bir kitapmış meğer

Takıldığım paragrafların altını çizemediģim

Tüm sözcükler örgütlü

Sövüyorlar bana en derinden

Çevirdiğim her sayfada günahlarımı sayıyorum

Bilgeliğin içinde boğuluyorum

Oysa merak etmiştim

Pisagor'u

Dış kuvvetleri

Napolyon'u

Makro iktisatı..

Ben hangi kendime yanlış yaptım

Ben hangi kendimde doğruyu buldum

Tek mısralık şiirmiş hayat

Diğer mısralar fragman

Ve sözcükler yine örgütlü

Daha iyi bir şiir için asılmış pankartlar

Bir şiir,

Bir şiir daha okusak

Belki de Don Kişot savaşı kazanacak

ve Ahmed Arif Leylasına kavuşacak

Ve biz Tanrı'nın sessiz belleğinde

Unutulup gidiyoruz

Geriye ne mısra kalır

Ne de düş

Uygarlık tam kalbinden gürlüyor

Bizi bize kenetlenmiş buluyorlar kitapta

Fakat sözcükler yine daha örgütlü

İnsanların kelimelere büyük borcu var

Ne biz kelimeleri affedebiliyoruz

Ne de onlar bizi

Ne onlar yola çıktı

Ne de biz

Birbirimizin içinden var olduk

Ve ona görkemli bir gece" hayat" dedik

Seçtiğimiz kelimeler, vazgeçtiklerimize değer miydi bilemiyorum

Mevzuyu ucuza kapatıyor iç sesimiz

Derine dalan ruhumuz nerede?

Araf kadar derin çizgilerde

Yaşamı arzulayan tutku..

Bir şans daha diliyoruz

Göğe doğru merdiven dikiyoruz

Bir şans daha..