Hayat Bağışlayan Nefesin Ve Maymunlar

/ hakikat için can verme arzusu varsa kalbimde
can peyda etmeli önce toprak bedenimde
yakıp yok etmeli bu geçici yer ve gökyüzünü
ve külünden yeniden âlem peyda etmeli
aşikar etmeli yaşamın gizli gücünü
ta ki o kıvılcım ölümsüz ışın peyda etmeli /



gül açmaz deme sakın
yüzünün iki yakasına akan ölüme
hayat bağışlayan nefesinle
yüklensin umutlar,
yeniden yeniden yüklensin umutlar
çekilince gurbeti geçmiş zamanın
kahrolsun maymunlar


ezelde;
ahdi vefanın toz bulutları dudaklarına konmuştu
o toprak beden dudaklarında can bulmuştu hani
ağlamayı bırakalım sevgili
dudaklarını yeniden yeniden konuşturalım
vuslatı aralayan son nefese soyunan ebede
aşk'a tutkun ruhları sunalım


ben;
kim ne derse desin senden gayrisinde yokum
haydi, ver ellerini gidelim
ebedi diri kalmaya
suskunluğumuzdan, bak nicedir
bir daha dağlandı yüreğimiz
zamansız bir alev topuyla gelen ölümle yitirildi hasretimiz


gözlerim yoruldu bu topraklarda
gidelim, ardımızdan aşk da gelir
taşın damarlarına kan da
yırtarak, kara peçeli sınırları, kat kat perdeleri
gidelim sevgili
görelim seni


aman ey gözlerim bakmaya devam et sen
aşk'a soyun
aşk'ı solu gönlüm
iki elim,
kat kat günah bağlamış iki elim
ellerinde çözülecekse eğer
vaktidir şimdi
ölmenin


şimdi;
damarlarda uyuyan kan utansın
varoluşa sebep aşk'a
boyun eğmeyen baş utansın
susmak beklemek nöbetinde eylemsiz
rahat ölümler düşleyip uykuları derin olanlar ve
hâlâ biz, siz zamirlerini çekenler utansın


çatlamaz yüreğinse taşıdığın
bunca uzak karanlık diyarda
ucuz oyuncaklara kanan insan
ve ey omuzlarından aşağıya birikmiş suçları akan
ve siz cansız, kansız, bedelsiz, beleş cennet yolcuları
maymunlara
hiç değilse bir taş atmazsanız
taşıdığınız eller utansın