Hayat Boşluğu

Bir gidişin ardından kalan kırıntılı anıyım
söylesene hayatında hangi aşklara izin verdin
bendeki hangi gözyaşlarını tazeledin
aşk beklermi senin hayatında
yeni açtığımız sayfaları mürekkep damlası gibi kirlettin ey sevgili
dayanabilirmiyim bu hasrete sanıyorsun
tut ellerimden bırakma beni hayat boşluğuna

düştüğüm nokta sensizliğin cehennemi bana
küllerinden doğarmısın bilmiyorum
ama bulunduğum yerden korkuyorum
Boğuluyorum beni sarmalayan yokluğundan
son sözlerini duyuyorum çınlayan kulaklarımda
hasreti besliyorum sensiz yüreğimde
bir yıldız daha kaydı sensiz gecemde
ama onlardan daha çok var gökyüzünde
benim hayatımda bir sen vardın o kadar parlak..
ama söndün sende ey sevgili...

Ben acıları dışladım artık
en büyük acım olan seni özledim ama..
düşlerimde büyüyen tek özlemimsin iple çektiğim yarınlarım
masum yüzüne tebessümlerimle buse kondurmayı özledim
ben seni özledim sevdiğim..
Gecelerim çok karanlık
ay dede dün gece fısıldadı kulağıma
mutluymuşsun bensiz hayatında yeni aşklarla
ben hala yüreğimden koparıp atamadığım seni düşlerken..
bu soğukkanlılığı başardığın gibi unutturmayıda başart bana
hadi ey sevgili yalnızlığın bana mutluluk versin artık
İki yabancı olalım bu hayatta..
yalnızca iki yabancı..