Hayat Bu

Hayat bu
Dile kolay
Halde zor
Bir meçhul sergüzeşt
Kimine dost olur dostum
Kimi zaman düşman

Ve mutluluk
Ele avuca sığmayan güleç yüzlü çocuk
İşte o mutluluk,
Nazlı kızın ayak izinde yolculuk
Ey dost, can, canım dost!
Mutluluk handa misafirdir, konar göçer
İçtiğin su değil
Yatağında nehir gibidir, akar gider
Herkes arar kimse bulamaz tamtamına
Kesik kesik tattırır tadından
Ama hep söz ettirir adından

Alaaddin'in lambası değil ki bu
Senin istediğini versin!
O alacağını alır, vereceğini bilir
Bazen aşk dökülüverir avuçlarından
Tam dost olduk derken
Afacan bir çocuk gibi alıverir verdiğini elinden
Bazen de acı damlatır yüreklere
Ateş gibi, kor gibi yakar
Artık ne yapsan boş
Ne tuzdan fayda var, ne buzdan
Döndürür başını serseri rüzgarlar
Ey dost, can dost, canım dost!
Gülerken ağlamak kolay da
Ağlarken gülmek zor, hem çok zor

Hayat ömrüne dert olduğunda
En güzel hayat sensin
Umudu tükettiğin yerde
Yarının ümidi sensin
Çünkü yalancı hayatın gerçeğisin sen
Hayatın yaprakları yeşil, dalları kurudur
Gövdesi insafsızdır, vefasızdır güvenemezsin
Güvenilmez vicdanına
Hayat bu aslanım
Hayat dedik ya